تنوع و ساختار ژنتیکی جمعیت‌های سیاه ماهی خالدار Capoeta trutta (Heckel, 1843) در استان کردستان با استفاده از نشانگرهای بین ریز ماهواره‌ای

به منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی و تعیین ساختار ژنتیکی جمعیت‌های سیاه ماهی خالدار (Capoeta trutta) در دو حوزه آبریز واقع در استان کردستان از نشانگرهای بین ریزماهواره‌ای استفاده گردید. از شش آغازگر دی‌نوکلئوتیدی مورد استفاده، تنها در سه آغازگر (AG)9C، (GA)9C و (AC)9T باندهای واضح، تکرارپذیر و قابل امتیازدهی در شرایط واکنش PCR مورد استفاده مشاهده گردید. این سه آغازگر در مجموع تعداد 56 باند تکرار پذیر در شش جمعیت مورد مطالعه تولید نمودند که درصد پلی‌مورفیسم در جمعیت رودخانه‌های سیروان، گاوه رود، قشلاق، از حوزه سیروان و رودخانه‌های چومان، گرماب و شوی از حوزه چومان به ترتیب 00/80، 98/82، 61/82، 71/85، 60/79 و 49/80 تعیین گردیدند. میزان هتروزیگوسیتی در جمعیت‌های مورد بررسی متوسط تا زیاد برآورد گردید. شاخص‌های تنوع ژنتیکی درون جمعیتی در جمعیت چومان به طور معنی‌دار بیشتر از سایر جمعیت‌های مورد مطالعه بود. نتایج تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که حدود 89 درصد تنوع ژنتیکی مربوط به درون جمعیت‌ها بوده و تنها 11 درصد آن مربوط به تنوع بین جمعیتی می‌باشد. مقدار شاخص تثبیت (Fst) محاسباتی نشان‌دهنده میزان تمایز کم تا متوسط در شش جمعیت مورد بررسی است. با این وجود نتایج آزمون صحت، تمایز معنی‌داری بین جمعیت‌های مورد مطالعه نشان نداد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که شرایط زیست و حفظ تنوع ژنتیکی برای گونه سیاه ماهی خالدار در دو زیستگاه‌ سیروان و چومان در حد متوسط می‌باشد.